vrije tijd

Tussen 5 en 27 juli stond elke dag in het teken van de productie van de film en het geven van animatie workshops, en veel vrije tijd was er niet. Op een paar zaterdagen werden er excursies georganiseerd waar de weeskinderen meekonden, maar 1 daarvan is verregend en tijdens een andere was ik Eric ophalen van het vliegveld.
Cape Coast bezochten we vooral om boodschappen te doen (in Eguafo zelf, of in het dorpje verderop waren alleen wat basis producten te vinden). Maar Cape Coast had ook een strand met een resort en een kasteel. Daar hebben we af en toe een ochtend of middag kunnen chillen. De zee ben ik maar 1 keer ingeweest, ik vond de stroming nogal imponerend sterk! Maar het resort had goed eten (na een lange wachttijd, maar in de schaduw van een plamboom met een rum-coke voor 2 euro is dat geen probleem) en het kasteel was de moeite waard om te bezoeken.
Ik heb wel eens eerder een slavenfort gezien maar deze keer was het toch extra indrukwekkend omdat ik Eric naast me had lopen die ervan doordrongen was dat zijn voorouders hoogstwaarschijnlijk vanaf deze kust als slaven naar Haïti zijn vervoerd.
Na 27 juli ging een deel van de groep naar Togo, waar in een hotel familie van één van de Belgische kinderen ze ontving. Omdat Eric graag zijn schilder project wilde afmaken en omdat Bart, de begeleider en enkele anderen ook nog wat langer met het weeshuis wilde werken, bleef ik met hun tot vlak voor de terugweg in Eguafo.
In het laatste weekend zijn Eric en ik met zijn tweetjes nog naar een Nationaal park gegaan: Kakum. Hier was een canopy walk 40 meter boven de grond, tussen de boomkruinen van het regenwoud in.
Ondanks dat de combinatie van het warme middaguur en luidruchtige mede-toeristen de meeste dieren hadden weggejaagd, hebben Eric en ik genoten van de machtige bomen en het uitzicht. We waren als laatste van de toeristen de loopbrug opgegaan, en hebben getreuzeld tot het rustig was en we een romantische kus hebben uitgewisseld tussen de vlinders en orchideën in :)